Kişisel Gelişim

 

 

              Hayatımızın her döneminde  değişim  halindeyizdir. Bebeklikten çocukluğa ,çocukluktan ergenliğe ve ergenlikten  yetişkinliğe hayatımızın her alanında değişim devam etmektedir. Hayat bizlere değişmeyen tek gerçeğin ,değişim olduğunu yaşatmaktadır.Değişim, bizler için bazen keyifli olabilirken  bazen  ise sancılı olabilmektedir Ancak ne olursa olsun değişim her dönem herkes için geçerlidir.Değişimle ilgili temel mesele ;değişimi pozitif hale getirebilmek ve  değişimi bir gelişim haline sokabilmektir.

 

            Yaşam içinde ebeveynlerin  ,çocukluklarının gelişimlerine gösterdikleri özeni , kendi  kişisel gelişimlerine  veremediklerini  gözlemleriz. Bunun farklı nedenleri olabilmektedir. Yaşamda tutunma mücadelesinin çok zor geçmesi ve bu mücadele sırasında  yaşanan yorgunluklar ; ebeveynleri  yaşam karşısında zaman zaman isteksiz hale sokabilmektedir. Ebeveynler , yaşamlarında kendilerini  unutabilmekte ve   kendi yaşamlarına gereken özeni gösterememektedir.

 

           Ebeveynler için , yapılacak olan birçok küçük şey  gözde büyürken; üşenme ve tembellik yaşanabilmektedir. Beğenmeme problemi ortaya çıkabilmektedir. Beğenmeme , küçümsemeyi getirmektedir. Sonuçta küçümseme ,hayat tembelliği ve  kolay sıkılma ebeveynlerin  hayatına hakim olabilmektedir. Ebeveynler için kendini geliştirmekten çok kendini bırakıvermek yaşanabilmektedir.

 

              Ebeveynler dünyasında bunlar yaşanırken , ailelerin çocuklarının yaşamlarıyla ilgili tutumları farklılık göstermektedir. Türk toplumunda çocuk  çok değerli bir varlıktır. Çocuğa verilen değer , çocukların kişisel gelişimlerinin dikkate alınması sağlar. Kişisel gelişime bakış , konu çocuk olunca değişmektedir.

 

          Anne babalar , çocuklarının sağlıklı  ve mutlu bir hayat geçirmeleri için  çocuklarının geleceklerini en iyi şekilde inşa etmeye çalışırlar.Ellerinden geleni yapıp tüm imkanlarını  seferber ederler. Türk toplumda kültürel olarak aileler , gelecek inşasının en iyi yolunun eğitimden geçtiğine  inanmaktadır. Eğitim bazen sadece okulla kalabilirken, bazen ise  okul dışı eğitimlerle-faaliyetlerle takviye edilir. Ailenin ilgisi-özeni , çocukların alacakları  eğitimin niteliğini belirlemektedir. Bunun diğer bir adı da Kişisel Gelişimdir. Kişisel gelişim anne babayla evdeki yaşamla başlayıp okulla devam eder…

 

Kişisel Gelişim Nedir?

 

 

*Kişisel gelişim anne babayla geçirilen aktif zamandır.

 

*Kişisel gelişim okulda öğrenilen bilgidir.

 

*Sosyalleşmedir.

 

*Spor ve sanatla aktif ilgilenmektir.

 

*Bir yabancı dili aktif kullanabilmektir

 

*Meslek sahibi olmaktır.

*Farklı kültürlerden insanlarla iletişime girebilmektir.

 

*Evrensel normlarda Dünya Vatandaşı olabilmedir.

 

        

Ancak günümüzün çocukları bilgi çağında büyümektedir. Yerel olan ile küresel olan iç içe geçmiştir. Teknolojinin hızlı geliştiği bir dönemde sadece okullu olmak,çocuklarımız için  yeterli bir kişisel gelişimi hazırlayamamaktadır.Yeterlilik için farklı kanallarla çocuklarımızı beslemek durumundayız. Peki , çocuklarımıza hazırlayacağımız kişisel gelişimini nelere göre oluşturacağız?

 

       

Kişisel gelişim için temel iki kriter

 

1)Çocukluk Çağı

 

2)Küreselleşme(Bilgi-Teknoloji)

 

*Her ikisinin de iletişim potansiyeli yüksektir.  

*Her ikisi de öğrenmeye açıktır.

*Her ikisi de aktif ve dinamiktir.

*Her ikisi de hem yerellikten hem de küresellikten beslenir.

 

Ortak özelliklerin bu kadar çok olduğu iki olgunun sentezi de o kadar kolay olacaktır.Bilgi ve teknoloji gelecek dönemin temel iki anahtarıdır.Ebeveynler ve biz eğitimciler , hep birlikte çocuklarımızın hayatlarında bu iki olguyu  verimli bir şeklide kullanmalıyız.

Bilgi ve teknolojiden çocuklarımızın yararlanmaları ailelerin ve eğitimcilerin ustalıklarına bağlıdır. Hangi birey ,bu  iki temel unsuru  verimli kullanırsa  başarı onunla  olacaktır.